Tuesday, August 26, 2008

ಆಕಾಶ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ... (ಭಾಗ-ಹನ್ನೊಂದು)

ನಿರಾಸೆಯ ಪಾತಾಳ ಕೂಪದ ಆಳದಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದು....
ನೀವು ನಿಜಕ್ಕೂ ಇಂಥದ್ದನ್ನು ನಂಬುತ್ತೀರಾ....
ನನ್ನ ಸೆಲ್ ಪೋನ್!!!
ರಿಂಗ್ ಟೋನ್ ಇಷ್ಟೊಂದು ಸ್ಪೂರ್ತಿದಾಯಕವಾಗಿ ಧ್ವನಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವೇ...?
ಓ...ನೆಟ್ ವರ್ಕ್ ಈಸ್ ಬ್ಯಾಕ್...
ನನ್ನ ಆತುರದ ಹಲೋ ಗೆ ಉತ್ತರವಾಗಿ "Hola...puedo hablar con Pablo...?
(ಹೋಲ...ಪುಯೆದೋ ಹಬ್ಲಾರ್ ಕಾನ್ ಪಾಬ್ಲೋ..?) ಕೇಳಿಸಿತು.

ನಾನು ತುಂಬಾ ಸಹನೆಯಿಂದ ರಾಂಗ್ ನಂಬರ್ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಈ ನನ್ನ( ರಾಂಗ್) ನಂಬರ್ ಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ ಆ spanish ಪುಣ್ಯಾತ್ಮನಿಗೆ ಮನದಲ್ಲೇ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳುತ್ತಾ ಆತುರಾತುರವಾಗಿ 911 ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದೆ ಚುಟುಕಾಗಿ ನಾವಿದ್ದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ವಿವರಿಸಿದೆ ಆ ತುದಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಆಫೀಸರ್ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ವಿವರಗಳನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ನಿನ್ನ ಸೆಲ್ ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಟರಿ ಚಾರ್ಜ್ ಎಷ್ಟಿದೆ ನೋಡು... ಎಂದಾಗಲೇ ನನಗಾಕಡೆ ಗಮನ ಹೋಗಿದ್ದು ಅದು ಕೊನೆಯ ಗೆರೆ ಮಾತ್ರ ತೋರಿಸುತ್ತಿತ್ತು ನಾನು ಹಾಗೆಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ಅದುವರೆಗೆ 'ಕೀಪ್ ಟಾಕಿಂಗ್ ಗಿವ್ ಮಿ ಮೋರ್ ಡೀಟೇಲ್ಸ್ ' ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಆ ಆಫೀಸರ್ `ಸೇವ್ ಯವರ್ ಬ್ಯಾಟರಿ...ವಿ ವಿಲ್ ಕಾಲ್ ಯೂ ಇನ್ ಕೇಸ್ ವಿ ಕಾಂಟ್ ಲೊಕೇಟ್ ಯೂ..' ಎನ್ನುತ್ತಾ ಲೈನ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿದ


ನಾನು ಉದ್ದವಾಗಿ ಉಸಿರೆಳೆದು ಕೊಂಡು Thank God..' ಎಂದು ದೇವರನ್ನು ವಂದಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಇರುವಾಗ ಲೀ "hey... we made it..." ಅಂತ ಎರಡೂ ಕೈ ಎತ್ತಿ ಕೂಗಿಕೊಂಡ ನಾನು ಹುಶ್.. ಎನ್ನುತ್ತಾ ಅನನನ್ನು ಸುಮ್ಮನಾಗಿಸಿ ಮಾರ್ಟೀನಾ ಕಡೆ ತಿರುಗಿದೆ ಅವಳು ಹೇಗಿದ್ದಾಳೆ ಅಂತ ಹಿಂದಿನ ಸೀಟಿಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡುವಾ ಎಂದರೆ ಕಾರಿನಿಂದ ಇಳಿಯಲು ಆನೆಗಳ ಭಯ.ನಾನಿದ್ದ ಜಾಗದಿಂದಲೇ ಹಿಂದಿನ ಸೀಟಿಗೆ ಹೋಗಲು ಆ ಇಕ್ಕಟ್ಟಾದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಜಂಪ್ ಮಾಡಲು ಹೋಗಿ ಅವಳೀಗೇನಾದರೂ ಹರ್ಟ್ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತೇನಾ ಅಂತ ಆತಂಕ...ನಾವಿದ್ದ ವಿಚಿತ್ರ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇಂಥಾ ಸಣ್ಣ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂಗತಿಯೂ ಅಸಾದ್ಯವಾಗಿರುವಂಥಾ ಪ್ರಸಂಗ ಎದುರಾಗಿರುವುದಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಬೇಕೋ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ ಅಂತೂ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಅವಳ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದೆ
ಅವಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ ತಟ್ಟಿ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗಲಿಲ್ಲ

She was sinking!!!

ಸಿಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ ತಲೆಯನ್ನು ಎರಡೂ ಕೈಯಿಂದ ಅದುಮಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಎದುರಿಗೆ ದೃಷ್ಟಿ ಹಾಯಿಸಿದೆ ಎರಡೂ ಆನೆಗಳೂ ಒಂದಿಷ್ಟೂ ಕದಲದೆ ಆರಾಮ ವಾಗಿ ಕೂತಿದ್ದವು
ಅವು ನಿದ್ದೆ ಮಾಡುತ್ತಿವೆಯಾ ಅಂತ ಯೋಚಿಸ ತೊಡಗಿದೆ
ನನ್ನ ಹಣೆಗೆ ಜೋರಾಗಿ ಪೆಟ್ಟು ಬಿತ್ತು
ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ಎಳೆದುಹೋಗಿ ಸ್ಟಿರಿಂಗ್ ವೀಲ್ ಗೆ ತಲೆ ಹೊಡೆದು ಕೊಂಡಿದ್ದೆ ಅಷ್ಟೇ...

ಯಾವ ಕಡೆಯ ರಸ್ತೆಯಿಂದ help ಬರುತ್ತದೆ ಅಂತ ಯೋಚಿಸಲಾರಂಭಿಸಿದೆ ಸಹಾಯ ಬರುತ್ತಿದೆ ಅಂತಲೋ ಏನೋ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ನಿರಾಳ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ ತಂಗಾಳಿ ಬೀಸಿತು ದೂರದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಜೀರುಂಡೆಯೊಂದು ಕೂಗುವ ನವಿರಾದ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿಬಂತು ಲೀ "ಮಾಮ್ ಏನದು? cicada ನಾ... ಅಂತ ಕೇಳಿದಅಥವಾ ಕ್ರಿಕೆಟ್ insect ಇರಬಹುದಾ..?" ಅಂತ ನಾನು ಉತ್ತರಿಸುವ ಮೊದಲೇ ಮರು ಪ್ರಶ್ಣೆ ಹಾಕಿದ ನಾನು ಅದು ಯಾವ insect ಇರಬಹುದೆಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಆ ಕೀಟದ ಶಬ್ದ ಬರು ಬರುತ್ತಾ ಜೋರಾಯಿತು!
ನನ್ನ ಸೆಲ್ ಪೋನ್ ಕೂಗಿತು ನಾವಿದ್ದ ಲೋಕೇಶನ್ confirm ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ದರು ಮತ್ತೆರಡು ನಿಮಿಷದಲ್ಲೇ ನಮ್ಮ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಒಂದು ಸುತ್ತಲಾರಂಭಿಸಿತು ಸುಮಾರು ಐದು ನಿಮಿಷ ಸಾಕಷ್ಟು ಎತ್ತರದಲ್ಲೇ ಅವರು ಸುತ್ತುತ್ತಿರಬೇಕು
ನನಗೆ ಈ ಚರ್ಯೆ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ ಬೇಗ ಬಂದು ಮಾರ್ಟೀನಾನ್ನ ನಮ್ಮನ್ನ ಕರೆದು ಕೊಂಡು ಹೋಗ ಬಾರದೇ ಅಂತ ತಹತಹಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ ಉಹುಂ... ಅವರು ಕೆಳಗಿಳಿದು ಬರಲಿಲ್ಲ ಅವರದ್ದು ಏನು ಪ್ರೊಸೀಜರ್ರೋ.. ಅಂತ ನನಗೆ ನಾನು ಸಮಾಧಾನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವಾಗ ಲೀ "ಮಾಮ್ ಲುಕ್.." ಅಂತ ಕೂಗಿಕೊಂಡ ಎರಡರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಆನೆ ಮೇಲಕ್ಕೇಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ ನೆಲಕ್ಕುರುಳಿಕೊಂಡಿತು ಇನ್ನೊಂದು ಆನೆಗೆ ಈಗಾಗಲೇ ಮದ್ದು ಸಿಕ್ಕಿದೆಯಾದ್ದರಿಂದ ಈ ಆನೆ ಅದರ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಾಗ ಅದಕ್ಕೇನೂ ನೋವಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ ಅಂತ ಲೀ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ

ರಸ್ತೆ ಪಕ್ಕದ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಲ್ಯಾಂಡ್ ಮಾಡಲು ಸೇಫ್ ಅಂತ ಬೆಳಕು ಹಾಯಿಸಿ ಪರೀಕ್ಷಿಸಿ ನಂತರ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಕೆಳಗಿಳಿಸಿದರು ಮೊದಲು wildlife conservation ನ expert ಆನೆಗಳನ್ನು ಸಮೀಪಿಸಿ ಪರೀಕ್ಷಿಸಿ ಉಳಿದವರಿಗೆ "go ahead' ಸಿಗ್ನಲ್ ಕೊಟ್ಟ

ಮರು ಕ್ಷಣದಲ್ಲೇ paramedics ನಮ್ಮ ಕಾರನ್ನು ಸಮೀಪಿಸಿದರು
ಮುಂದಿನ ಐದು ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಟೀನಾಳನ್ನು ಹೊತ್ತ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಹೊರಡಲು ತಯಾರಾಗಿತ್ತು
ಪೇಶಂಟ್ ಬಿಟ್ಟರೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ನಲ್ಲಿ ಜಾಗವಿದ್ದುದರಿಂದ ಲೀಯನ್ನು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಲು ಸಾದ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ
ಎಂಟು ವರ್ಷದ ಹುಡುಗನನ್ನು ಜನ ಸಂಚಾರವಿಲ್ಲದ ಈ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನನ್ನೇ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವುದು ಹೇಗೆ?
ಕೊನೆಗೆ ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ನಾನು ಮಾರ್ಟೀನಾಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ
ನನಗೇಕೋ ಅದು ಸರಿ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ
ಪರಿಚಿತರಾರೂ ಇಲ್ಲದೆ ಪಾಪದ ಹುಡುಗಿ ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳೇ...

ತುಟಿ ಕಚ್ಚುತ್ತಾ ನಾನು ಸುಮ್ಮನೇ ನಿಂತು ಬಿಟ್ಟೆ
ಅವಳನ್ನು ಒಬ್ಬಳೇ ಕಳುಹಿಸಲು ನನಗೆಷ್ಟು ಹಿಂಸೆ ಆಗುತ್ತಿತ್ತೆಂದರೆ ಈ ಏರ್ ಲಿಫ್ಟಿಂಗ್ ನೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮ ಇನ್ಶ್ಯೂರೆನ್ಸ್ ಕವರ್ ಬಹುಷಃ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲವಲ್ಲ
ಏನು ಮಾಡುವುದು ಅಂತ ವಿಚಾರಿಸಲೂ ತಲೆಗೆ ಹೊಳೆಯಲಿಲ್ಲ

ನನ್ನ ಸಂಕಟ ನೋಡಲಾರದೇ ಆ ವನ್ಯ ಜೀವಿ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಅಧಿಕಾರಿ ಆನೆಗಳನ್ನು ಒಯ್ಯಲು ತಮ್ಮ ವಾಹನ ಬರುವುದೆಂದೂ ಲೀಯನ್ನು ತಾವು ಬೇಕಾದರೆ
ಡ್ರಾಪ್ ಮಾಡುತ್ತೇನೆಂದೂ ಸೂಚಿಸಿದರು ನಾನು ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದಲೇ 'let me go son'ಅಂತ ಲೀಯನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಂಡೆ
ಲೀ ತಲೆ ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತಾ "ಡೋಂಟ್ ವರಿ ಮಾಮ್ ಐ ವಿಲ್ ಬಿ ಆಲ್ ರೈಟ್.." ಅನ್ನುತ್ತಾ ಆಫೀಸರ್ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾ ಹೇಳಿದ
'ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಅ ಲಾಟ್ ಸನ್' ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತಾ ನಾನು ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರ್ ಬಾಗಿಲು ಸಮೀಪಿಸಿದಾಗ
" ಡೋಂಟ್ ವರಿ ಅಬೌಟ್ ಯುವರ್ ಕಾರ್ ಐ ವಿಲ್ ಗೆಟ್ ಇಟ್ ಟೋಡ್.." ಅಂತ ಆ ಆಫೀಸರ್ ಕೂಗಿದ್ದು ಕೇಳಿಸಿತು
ಉಫ್..! ನನ್ನ ಕಾರನ್ನು ಮರೆತೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ!

(ಮುಂದುವರೆಯುವುದು...)

Monday, August 18, 2008

ಆರಿಹೋಯಿತೆ ನೀಲಿ ಕಣ್ಣಿನ ಬೆಳಕು...? (ಭಾಗ-ಹತ್ತು)

ನಾನಾಗ ಒಂದು ರೀತಿ ಅರ್ಧಎಚ್ಚರದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದೆನೆನ್ನಬೇಕು ಒಂದು ಗಳಿಗೆ ನಾನು ಸ್ಟಿರಿಂಗ್ ವ್ಹೀಲ್ ಹಿಡಿದಿದ್ದೇನೆಂಬುದು ನೆನಪಲ್ಲಿ ಇದೆ ಇನ್ನೊಂದು ಗಳಿಗೆ ಮನಸ್ಸು ಎಲ್ಲೋ ಹಾರಿ ಹೋಗಿದೆ ಹಿಂದಿನ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಟೀನಾ ಸಾವಿನೊಂದಿಗೆ ಸೆಣೆಸುತ್ತಾ ಇದ್ದಾಳೆಂದು ಗೊತ್ತು ಆದರೆ ಮನಸ್ಸುಎನೂ ಆಗಿಲ್ಲ ಅಂತ ಏನೋ ಹೇಳುತ್ತಿದೆ ಬಹುಷಃ ಆಗ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಸುಸ್ತಾಗಿತ್ತೇನೋ... ಅವತ್ತು ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದಾಗಿನಿಂದಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಂಗತಿಗಳು ನಡೆದಿದ್ದವು...ಅಥ್ವಾ ನಡೆದ ದುರಂತವನ್ನು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಾ ಇತ್ತಾ...?


ಲೀ ತನ್ನ ಕಂದು ಕಣ್ಣುಗಳ ತುಂಬಾ ಭಯಮಿಶ್ರಿತ ಕುತೂಹಲ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಹೊರನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ಮರ ಸೀಳಿದ ವಾಸನೆ...!ಹೊಸ ಪೈನ್ ವಾಸನೆ ನನಗೆ ಯಾವತ್ತಿಗೂ ಇಷ್ಟ ಆದರೆ ಈಗ ಮೂಗು ಹಿಡಿಯುತ್ತಿದೆ ಜೊತೆಗೆ ಒಂಥರಾ ಕೆಸರು ಮಿಶ್ರಿತ ಆಲಿಕಲ್ಲಿನ ವಿಚಿತ್ರ ವಾಸನೆ...

ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ಮರದ ಚೂರುಗಳು ವಿರೂಪಗೊಂಡ ಏನೇನೋ ಸಾಮಾನುಗಳು...ಮುರಿದ ಪ್ಲೇಟುಗಳೂ ಸ್ಟೀಲಿನ ಕುಕಿಂಗ್ ಪಾಟುಗಳೂ ಕಾಣಿಸಿದವು ರಸ್ತೆ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಿಂಗ್ ಸೈಜಿ ನ ರೆಫ್ರಿಜಿರೇಟರ್ ಬಿದ್ದಿತ್ತು ಬ್ರೆಡ್ ತುಂಡನ್ನು ಹಿಸುಕಿದಂತೆ ಹಿಸುಕಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದ ವಾಶಿಂಗ್ ಮಿಶೀನ್ ಡ್ರೈಯರ್ ಗಳು ರಸ್ತೆ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿದವು ಯಾರ್ಯಾರ ಮನೆಯ ಸಾಮಾನುಗಳೋ...ಎಷ್ಟು ಆಸ್ಠೆಯಿಂದ ತಂದಿಟ್ಟುಕೊಂಡವುಗಳೋ...ಆ ಸಾಮಾನುಗಳ ಕಂತುಗಳನ್ನಾದರೋ ಪೂರ್ತಿ ಕಟ್ಟಿದ್ದರೋ ಇಲ್ಲವೋ... ಹುಟ್ಟು ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ,ಕ್ರಿಸ್ಮಸ್ ಗೆ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಎಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಯಿಂದ ಯಾರ್ಯಾರು ಕೊಟ್ಟ ಉಡುಗೊರೆಗಳೋ...
ರಸ್ತೆ ಪೂರ್ತಿ ಇಂಥಾ ದೃಶ್ಯಗಳೇ...

ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಯಿತು


ನಾನು ಕಾರು ಹುಷಾರಾಗಿ ಓಡಿಸಿದರೂ ಕೆಲವೇ ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ನಾಲ್ಕು ಟೈರುಗಳೂ ಪಂಕ್ಚರ್ ಆದವು ಆದರೂ ನಾನು ಪಟ್ಟು ಬಿಡದೆ ಓಡಿಸಿದೆ joy ದಾಟಿ Mulliville ಸಮೀಪಿಸಿದೆವು ಸುಮಾರು ಹತ್ತು ಮೈಲು ಬಂದಿದ್ದೆವು ಅಷ್ಟೇ ಮಾರ್ಟಿನಾ ಎಕೋ ಸುಮ್ಮನಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು ನಾನು ಲೀ ಮಾರ್ಟೀನಾ ಹೇಗಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ ಲೀ `ಶಿ ಈಸ್ ಬ್ರೀದಿಂಗ್...ಡೋಂಟ್ ವರಿ' ಅಂದ ನನಗೆ ಬೇರೆ ದಾರಿ ಇರಲಿಲ್ಲ ಆ ಹುಡುಗನ ಮಾತನ್ನು ನಂಬಲೇ ಬೇಕಿತ್ತು ಹಲ್ಲು ಕಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಕಾರು ಓಡಿಸಿದೆ Bucklin ಕೂಡಾ ದಾಟಿದೆವು ಮತ್ತೂ ಹತ್ತು ಮೈಲಿ ಕ್ರಮಿಸಿದಂತಾಯಿತು ನನಗೇಕೋ ತಡೆಯಲಿಲ್ಲ ಕಾರು ಷೋಲ್ಡರ್ ನಲ್ಲಿ ತೊಗೊಂಡು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಮಾರ್ಟಿನಾನ್ನ ಪರೀಕ್ಷಿಸಿದೆ

ಆ ಆಕಾಶ ನೀಲಿ ಕಣ್ಣುಗಳ ಹೊಳಪು ಮಾಸಿ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು!!!

ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ದಳದಳ ಎಂದು ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಯಿತು...

ನಾನು ನಿನ್ನ ಈ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕಾರಣವಾದೆನೇ ಗೆಳತೀ...

ಈ ಪುಟ್ಟ ಜೀವ....

ಮುಂದೆ ಯೋಚಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ

ಸುಮ್ಮನೆ ಬಂದು ಮುಂದೆ ಕೂತು ಕಾರು ಶುರು ಮಾಡಿದೆ ನನ್ನ ಯೋಚನಾ ಶಕ್ತಿ ಪೂರ್ತಿ ಕಳೆದು ಹೋಗಿತ್ತು
ಮನಸ್ಸು ಮರದ ಕೊರಡಾಗಿತ್ತು

ಮತ್ತೆ ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷ ಸುಮ್ಮನೆ ಮೂಕಳಂತೆ ಕಾರು ಓಡಿಸಿದೆ ಲೀ ಮಾತ್ರ ಅವಳು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಳೋ ಇಲ್ಲವೋ ಒಂದಾದ ಮೇಲೆ ಒಂದು ತನ್ನ ಫೇವರೆಟ್ ಕಾರ್ಟೂನುಗಳ ಸ್ಟೊರಿಗಳನ್ನೂ ಮದ್ಯ ಮದ್ಯ ಇದು ಬೇಬಿ ಗೋಸ್ಕರ ಎನ್ನುತ್ತಾ ತಾನು ಚಿಕ್ಕವನಿದ್ದಾಗ ಕಲಿತ ನರ್ಸರಿ ರೈಮುಗಳನ್ನೂ ಹೇಳುತ್ತಾ ಇದ್ದ ನಡು ನಡುವೆ ಡೋಂಟ್ ವರಿ ಮಾರ್ಟೀನಾ ಅಂತ ಬೇರೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಅಂತೂ Ford ದಾಟಿದೆವು Thank God... ಇನ್ನೇನು Dodge city ಬಂದು ಬಿಡುತ್ತದೆ ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಾಧಾನವಾಯಿತು

ಇಲ್ಲ ನಮ್ಮBad luck ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಮುಗಿಯುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ
US-400 west ಮೇಲೆ ಏನೋ ಅಪಘಾತವಾಗಿರಬೇಕು ಟ್ರ್ಯಾಫಿಕ್ ಪೂರ್ತಿ jam ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು ಸುಮಾರು ಎರಡು ಮೈಲಿ ಉದ್ದದ jam!!!
ಇದು clear ಆಗುವುದು ಯಾವಾಗ...?
ನಾನು Freeway ಬಿಟ್ಟು ಎದುರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಮೊದಲ exit ಆದ 123 north road ತೊಗೊಂಡೆ ಯಾವಾಗಲೋ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದ ನೆನಪು.... 123 north road ಮೇಲೇ ಹೋದರೆ ಅದು Spearwill town ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ 50 west hit ಮಾಡುತ್ತೆ ಅಂತ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತು ಒಂದು ಸಾರಿ 50 west ಸಿಕ್ಕರೆ ಸಾಕು ನೇರವಾಗಿ Dodge city ತಲುಪಿಬಿಡಬಹುದು...
ಅದೆಲ್ಲಾ farm land .ಸುತ್ತಲೂ ಹೊಲಗಳು ಇರಬೇಕು ತಂಪಾಗಿ ಮೆಲುವಾಗಿ ಗಾಳಿ ಬೀಸುತ್ತಿತ್ತು
ಆಹಾ..ಈ ಹೊಸ ಗಾಳಿ ಕುಡಿದು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಾಯ್ ಎನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ
ಈ Freeway ಗಳ ಸಹವಾಸವೇ ಬೇಡ
ಅಬ್ಬ ಅಂತೂ 123 ರಸ್ತೆ ಮುಗಿಯುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ good...
ಅಗೋ ಅಲ್ಲಿ train track ಕಾಣುತ್ತಿದೆ
ಓ...ಸದ್ಯ ಇನ್ನೇನು 50 west ಸಿಕ್ಕಿಬಿಡುತ್ತದೆ
ನಾನು ಹುರ್ರೇ...ಅಂತ ಕೂಗುವುದೇ ಬಾಕಿ.
correction line road ಎಂಬ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ರಸ್ತೆ 123 ಅನ್ನು N 50w ನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಸುತ್ತದೆ
ಲೀ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ" mom watch out...!" ಅಂತ ಕೂಗಿದ...


ರಸ್ತೆ ಮದ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಪ್ಪು ಕಪ್ಪಾಗಿ ಕೂತಿದ್ದದು ಎರಡು ಆನೆಗಳು!
ನಮ್ಮ ರಸ್ತೆ ಪೂರ್ತ ಆಕ್ರಮಿಸಿ ಬೃಹತ್ ಬಂಡೆಗಲ್ಲಿನಂತೆ ತಣ್ಣಗೆ ಕೂತಿದ್ದವು

ನನ್ನ ಬಾಯಿ ಕಟ್ಟಿ ಹೋಯಿತು

ಗಂಟಲಿನ ತೇವ ಆರಿ ಹೋಯಿತು

ಲೀ ಏನೋ Elephant...Elephant... ಅಂತ ಉತ್ಸಾಹವಾಗಿ ಕೂಗಲು ಹೊರಟ ನಾನು ತತ್ ಕ್ಷಣ 'ಹುಶ್...." ಅಂತ ಅವನನ್ನು ಸುಮ್ಮನಾಗಿಸಿದೆ
**********
ಮುಂದೆ ಹೋಗುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ

ಹಿಂದೆ ಹೋಗಿಯೂ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ

ಆ ಚಿಕ್ಕ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಆನೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡೂ ಹೊಗುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ

ಜೊತೆಗೆ ಅವುಗಳು ಸಿಟ್ಟಿಗೆದ್ದರೆ ಏನು ಮಾಡುವುದು??

ಅಟ್ಟಿಸಿಕೊಂದು ಬಂದರೆ....?

ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಕಳೆಯಿತು

ನನಗೆ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿಯುವಂತಾಗುತ್ತಿತ್ತು

ಸ್ಟಿರಿಂಗ್ ಮೇಲೆ ತಲೆ ಇಟ್ಟು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಅಳಲಾರಂಭಿಸಿದೆ

ನಾನು ಅಳುವ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿ ಲೀ " ಶೇಮ್ ಮಾಮ್ ಶೇಮ್...ಬಿಗ್ ಗರ್ಲ್ಸ್ ಡೋಂಟ್ ಕ್ರೈ..." ಅಂದ
ಒಂದೆರಡು ಗಳಿಗೆ ಬಿಟ್ಟು"ವೆರಿ ಸಾರಿ ಮಾಮ್ ....ಐ ವಾಸ್ ರೂಡ್..." ಅಂತಾನೂ ಅಂದ
ನಾನು ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಉತ್ತರಿಸದಿರುವುದು ನೋಡಿ ತಾನು ಅನಿಮಲ್ ಪ್ಲ್ಯಾನೆಟ್ ನಲ್ಲಿ ಆನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನೋಡಿದ ಪ್ರೋಗ್ರ್ಯಾಂ ನೆನಪಿಸಿ ಕೊಂಡುಪಿಸು ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾರ್ಟೀನಾಗೆ ಹೇಳಲಾರಂಭಿಸಿದ ಆಗಲೇ ನಾನು ಮಾರ್ಟೀನಾಳ ಕೆನೆ ಬಣ್ಣದ ಸ್ಕರ್ಟ್ ಕೆಂಪಾಗುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದೆ

ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳೆರಡೂ ಮುಚ್ಚಿತ್ತು ಒಣಗಿದ್ದ ತುಟಿಗಳು ಎನೋ ತೊದಲುತ್ತಿದ್ದವು...

ನನ್ನ ಎರಡೂ ಕೈಯಿಂದ ನನ್ನ ತಲೆಯ ಕೂದಲು ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳೋಣವೆನೆಸಿತು

ಜೋರಾಗಿ ತಲೆ ತಲೆ ಚಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಅಳುವ ಮನಸ್ಸಾಯಿತು

ಏನು ಮಾಡಲೀ....?

(ಮುಂದುವರೆಯುವುದು...)

Thursday, August 7, 2008

ಜೀವ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು...(ಭಾಗ-ಒಂಭತ್ತು)

ನಾನು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಎದ್ದು ಆ ಕಗ್ಗತ್ತಲೆಗೆ ಕಣ್ಣು ಹೊಂದಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಲು ಹೆಣಗುತ್ತಾ ಸುತ್ತಲೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿದೆ ಎದೆ ಧಸಕ್ ಅಂದಿತು...
ಟಿ.ವಿಯಲ್ಲೋ ನ್ಯೂಸ್ ಪೇಪರ್ ನಲ್ಲೋ ಇಂಥಾ ಅವಘಡಗಳಾದರೆ ರಾಶಿ ರಾಶಿ ಮುರಿದ ಗೋಡೆಗಳು
ಮುಂತಾದ rubble ತೋರಿಸುತ್ತಾರಲ್ಲ...

ಹಾಗೆಲ್ಲಾ ಏನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ...


ಏಕೆಂದರೆ ಅಲ್ಲೇನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ!!!

There was no house, nothing left!

ಒಂದು ಗಳಿಗೆ ನಾನು ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟೆ...

ಕೆಲ ನಿಮಷಗಳ ಹಿಂದೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಇತ್ತು...

ಈಗ ಏನೂ ಇಲ್ಲ!!!

ಗಂಟಲು ಕಟ್ಟಿ ಕಣ್ಣೀರು ಉಕ್ಕುಕ್ಕಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು

ಎದೆ ಹಿಡಿದಂತಾಗುತ್ತಿತ್ತು

ಕೈ ಕಾಲು ಗಳೆರಡೂ ಥರ ಥರ ನಡುಗುತ್ತಿತ್ತು

ಇದೆಲ್ಲಾ ನಾನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಒಂದು ಕೆಟ್ಟ ಕನಸು...ಬೇಗ ಎಚ್ಚರವಾಗಲಿ...ನಾನು ನನ್ನ ಗುಲಾಬಿಬಣ್ನದ ಚೆರ್ರಿ ಹೂವಿನ ಚಿತ್ರದ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿಕೊಂಡೇ ಏಳುವಂತಾಗಲೀ ಎಂದು ಸುಳ್ಲು ಸುಳ್ಳೇ ಹಾರೈಸಿದೆ...

ಇಲ್ಲ ಇದು ಕೆಟ್ಟ ಕನಸಲ್ಲ ಕಹಿ ವಾಸ್ತವ
ಕಣ್ಣೀರು ಒರೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೇಳಿಕೊಂಡೆ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಜೀವಂತವಾಗಿ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿದ್ದೀವಲ್ಲಾ thank lord...ದೇವರಿಗೆ ವಂದಿಸಿದೆ ನಾನು ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಭಯ ದುಃಖ ಮರೆತು ತಕ್ಷಣ ಮಾರ್ಟೀನಾ ಕಡೆ ಗಮನ ಕೊಡಬೇಕಿತ್ತು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿತ್ತು
ಹೌದು i can't afford to cry like this...

ಮಕ್ಕಳಿಬ್ಬರಿಗೂ ಮುತ್ತಿಟ್ಟು my brave boys ಅಂತ ಹುರಿದುಂಬಿಸಿದೆ ಮಾರ್ಟಿನಾ ಳ ತಲೆ ನೇವರಿಸುತ್ತಾ ಮುಂದೇನು ಮಾಡುವುದೆಂದು ಯೋಚಿಸತೊಡಗಿದೆ
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಜೇ ಎದ್ದು ತನ್ನ ಜೋಬಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಪೆನ್ ಟಾರ್ಚ್ ನಿಂದ ಸುತ್ತಲೂ ಒಮ್ಮೆ ಬೆಳಕು ಹಾಯಿಸಿದ ನಮ್ಮ ಗರಾಜ್ ನ ಒಂದು ಗೋಡೆಯ ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಭಾಗ ನೆಲಕ್ಕೆ ಹಾಗೇ ಕುಸಿದದ್ದು ಉಳಿದು ಕೊಂಡಿದ್ದು ಕಾಣಿಸಿತು ಜೇ ಅದರೆಡೆಗೆ ಹೋದವನು ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗಿದ ಮಾಮ್ ಕಮ್ ಹಿಯರ್ ..ಲುಕ್ ಯುವರ್ ಕೊರೊಲಾ ಈಸ್ ಲಕಿ...'ಮಾರ್ಟೀನಾಳನ್ನು ಲೀಯ ವಶಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟು ನಾನು ಎದ್ದು ಹೋಗಿ ನೋಡಿದೆ ನನ್ನ ಕೊರೋಲ ಕಾರು ಉಳಕೊಂಡಿತ್ತು! ಜೇ ಹೇಳಿದಂತೆ ಕೊರೋಲಾ ಲಕ್ಕಿಯೋ ಅಥ್ವಾ ನಾನು ಲಕ್ಕಿನೋ...?

ನಾನು ಜೇ ಕಾರನ್ನು ಗೋಡೆಯ ಅಡಿಯಿಂದ ಹೊರತರಲಾಗುತ್ತದೆಯೇ ಅಂತ ನೋಡಿದೆವು ಆಗಲಿಲ್ಲ
ನಾನು ಮತ್ತೆ ಹೋಗಿ ಮಾರ್ಟೀನಾ ಹತ್ತಿರ ಕೂತೆ ಲೀಯ ವಾಟರ್ ಬಾಟಲಿನಿಂದ ಅವಳ ಮುಖಕ್ಕೆ ನೀರು ಹನಿಸಿದೆ
ಮಾರ್ಟೀನಾ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕಣ್ಣು ತೆರೆದು ನೋಡಿದಳು ಹೇಗಿದ್ದೀಯಾ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ ಅದಕ್ಕವಳು my back is paining...lower stomach...ufffff"ಎಂದೇನೋ ತೊದಲಿದಳು ನಾನು 'ಟೇಕ್ ಕರೇಜ್ ಹನಿ ನಿನಗೇನೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲಾ' ಅಂತ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡಲೆತ್ನಿಸಿದೆ

ಅವಳೆಂಥಾ ಹುಚ್ಚು ಹುಡುಗಿಯೆಂದರೆ ಇಂಥಾ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲೂ 'i lost your gown i'm sorry...i'm really sorry...' ಅಂತ ಕೊರಗುತ್ತಾ ಅಳುತ್ತಿದ್ದಳು...ನಾನು ಅವಳನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಈಗ ಗೌನ್ ವಿಚಾರ ಮಾತಾಡುವುದು ಬೇಡವೆಂದು ಅವಳನ್ನು ಸಮಾಧಾನಿಸಿದೆ


ಜೇ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರು firemen ಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ ನಮ್ಮ ಕಾರನ್ನು ಗೋಡೆಯಡಿಯಿಂದ ಹೊರಗೆಳೆದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದನನ್ನ ಹ್ಯಾಂಡ್ ಬ್ಯಾಗ್ ನಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗಲೂ ಒಂದು ಜೊತೆ ಮನೆಯ ,ಕಾರಿನ ಕೀ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಮನೆಯ ಕೀ ಅಂಗೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಾಗ ವಿಚಿತ್ರ ಸಂಕಟವಾಯಿತು ಆದರೆ ಏನೂ ಮಾಡುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ ಜೇ ಗೆ ಕೀಗೊಂಚಲು ತೆಗೆದು ಕೊಟ್ಟೆ ಅವನು ಕಾರು ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದ
ನಾನೂ ಮತ್ತು ಜೇ ಮಾರ್ಟೀನಾ ಳನ್ನು ಹುಷಾರಾಗಿ ಕಾರಿನೊಳಗೆ ಕೂರಿಸಿದೆವು ಸದ್ಯ ಆ ಕೊರೆಯುವ ಚಳಿಯಲ್ಲಿ ನಡುಗುವುದು ತಪ್ಪಿತು firemen ಗೆ ಫಸ್ಟ್ ಏಡ್ ಬರುತ್ತಿತ್ತಾದರೂ ಅದರಿಂದ ಮಾರ್ಟೀನಾಳ ಸದ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಅವರುಗಳಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನದೇನನ್ನೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ ಅವರುಗಳು ಬೇಗ paramedics ಬರುತ್ತಾರೆಂದು ಹೇಳಿ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋದರು


ಮಾರ್ಟಿನಾ ಸಣ್ನಗೆ ನರಳುತ್ತಿದ್ದಳು ಮತ್ತೆ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಕಳೆಯಿತು ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲಿನ ಮನೆಗಳವರೆಲ್ಲಾ ಟಾರ್ಚುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದವರ ಕ್ಷೇಮ ವಿಚಾರಿಸಲು ಅಲೆದಾಡುತ್ತಿದ್ದವರುನಮ್ಮ ಬಳಿಗೂ ಬಂದು ಮಾತಾಡಿಸಿದರು ಮಾರ್ಟಿನಾಗೆ ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ Medical help ಸಿಗಬೇಕೆಂಬುದೇ ಎಲ್ಲರ ಸಲಹೆಯಾಗಿತ್ತು ಜೇ ಎಲ್ಲಾದರೂ Medics ಇದ್ದರೆ ಕರೆತರುತ್ತೇನೆ ಅಂತ ಹೊರಗೆ(?) ಹೋದ

ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕಳೆಯಿತು...
ನನಗೆ ಸಹನೆ ಮೀರಲಾರಂಭಿಸಿತು ನಾನೇ ಏನಾದರೂ ಮಾಡಬೇಕು ಹೀಗೆ paramedics ಬರುತ್ತಾರೆಂದು ಅವರು ಬರುವವರೆಗೆ ಕೈ ಕಟ್ಟಿ ಕೂರಲು ನನ್ನಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ
ಮತ್ತೆ ಐದು ನಿಮಿಷ ಕಾದೆ ಯಾವ ಪವಾಡವೂ ಘಟಿಸಲಿಲ್ಲ ಮಾರ್ಟೀನಾಳ ನರಳಿಕೆ ಜೋರಾಯಿತು
ಸ್ವತಃ ಎರಡು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೆತ್ತ ನನ್ನ ಅನುಭವವೂ ಯಾಕೋ ಕೈ ಕೊಡುತ್ತದನ್ನಿಸಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಭಯವಾಗಲು ಶುರುವಾಯಿತು
ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡೋಣವೇ..? ನನ್ನ ಗೈನಿಕ್ ಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡೋಣವೇ...? 911 ಗೆ? ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಯೋಚಿಸಿದೆ ನನ್ನ ಬ್ಯಾಗ್ ನಿಂದ ಸೆಲ್ ಫೋನ್ ತೆಗೆದಾಗ ನೆನಪಾಯಿತು ಸಿಗ್ನಲ್ ಇಲ್ಲ ಅಂತ...

ಹುಚ್ಚು ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಏನನ್ನೋ ನಿರ್ಧರಿಸಿಕೊಂಡವಳಾಗಿ ಲೀ ಅನ್ನು ಕರೆದು ಹೇಳಿದೆ'ಲಿಸನ್ ಲೀ... ಮಾರ್ಟೀನಾ ಅಂಡ್ ಬೇಬಿ ಆರ್ ಇನ್ ಟ್ರಬಲ್ ವಿ ಹ್ಯಾವ್ ಟು ಗೆಟ್ ಟು ಹಾಸ್ಪಿಟಲ್ ASAP...ಕ್ಯಾನ್ ಯು ಟೇಕ್ ಕೇರ್‍ ಆಫ್ ಮಾರ್ಟೀನಾ ವೈಲ್ ಐ ಡ್ರೈವ್...?
ಎಂಟು ವರ್ಷದ ಲೀಯ ಮುಖ ಬಿಳುಚಿಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ತುಂಬಾ ಧೈರ್ಯದಿಂದ ತಲೆ ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಸೂಚಿಸಿದ 'ಕಮಾನ್ ಕ್ವಿಕ್...'ಎಂದು ನಾನು ಅವಸರಿಸಿದೆ ಏನನ್ನೋ ಕೇಳಬೇಕೆಂದು ಕೊಂಡವನು ಬಾಯಿ ಗಪ್ಪೆಂದು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡ

ನಾನು ಕಾರು ಓಡಿಸಲಾರಂಭಿಸಿದೆ ಯಾವ ಕಡೇಗೆ ಹೋಗುವುದು ಅಂತ ಯೋಚಿಸ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು ನಮ್ಮೂರು ಗ್ರೀನ್ಸ್ ಬರ್ಗ್ ನ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ನೆಲಸಮವಾಗಿರುತ್ತದೆಂಬುದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ ಇನ್ನುಳಿದದ್ದು Pratt ಅಥವಾ Dodge city. ನಮಗೆ ಹತ್ತಿರದ Haviland ನಲ್ಲಾಗಲೀ ಅಥ್ವಾ Mullinville ನಲ್ಲಾಗಲೀ ಮಾರ್ಟೀನ್ನಗೆ ಬೇಕಾದ expert help ಸಿಗುತ್ತದೆಂದು ನನಗೆ ಖಾತ್ರಿ ಇರಲಿಲ್ಲ
Pratt ಇಲ್ಲಿಂದ ಕೇವಲ ಮೂವತ್ತೂ ಚಿಲ್ಲರೆ ಮೈಲಿ ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ 35-40 ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ತಲುಪಿಬಿಡಬಹುದು Dodge city ಸಾಕಷ್ಟು ದೂರ ಸುಮಾರು 45 ಮೈಲಿ ಒಂದು ಗಂಟೆಯೇ ಬೇಕಾಗಬಹುದು ಯಾವ ಕಡೆ ಹೋಗುವುದು? Prattಗೆ ಹೋಗಲು ಪೂರ್ವಕ್ಕೆತಿರುಗಬೇಕು...Dodge city ತಲುಪಲು ಪಶ್ಚಿಮಕ್ಕೆ ತಿರುಗಬೇಕು...
ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಹಿಡಿಯುತ್ತದೆ ನಿಜ Dodge city ದೊಡ್ಡ ಊರು ಅಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು Experts ಇರುತ್ತಾರೆ....ಇಲ್ಲಾ...Pratt ಗೆ ಹೋದರೇ ಒಳ್ಳೇದಿತ್ತೇನೋ....ಎಂಥಾ Expert ಆಗಲೀ ಸಮಯ ಮಿಂಚಿದ ಮೇಲೆ ಏನು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತೆ..?ಜೊತೆಗೆ ಮಾರ್ಟೀನಾಳ ಈ ಸ್ಪೆಷಲ್ ಕಂಡೀಶನನ್ನು ಇನ್ಶ್ಯೂರೆನ್ಸ್ ಕಂಪನಿ ಹೇಗೆ ಟ್ರೀಟ್ ಮಾಡತ್ತೆ ಅಂತಾನೂ ಯೋಚಿಸಬೇಕಿತ್ತು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಎರಡೂ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಎಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು ನನ್ನ ಒಂದು ತಪ್ಪು ನಿರ್ಧಾರ ಎರಡು ಜೀವಗಳ ಜೀವನದ ಗತಿಯನ್ನೇ ಬದಲಿಸಿಬಿಡಬಹುದು...ಏನು ಮಾಡಲೀ....
ಮುಖ್ಯರಸ್ತೆಗೆ ಬಂದಾಗಲೂ ನಾನ್ಯಾವ ಕಡೇ ಹೋಗುವುದೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿರಲಿಲ್ಲಸಿಗ್ನಲಲ್ಲಿ ಹಸಿರು ದೀಪ ಬಂದಾಗ ಲೀ "mom...take west...towards Dodge city" ಅಂತ ಗಂಭೀರ ದನಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದಆ ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗನ ಮಾತನ್ನು ನಾನೇಕೆ ಕೇಳಿದೆ ಅಂತ ಈಗ ಯೋಚಿಸುವಂತಾಗುತ್ತದೆನಾನು ಜೀವ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು US-400ನಲ್ಲಿ ಕಾರು ಓಡಿಸಲಾರಂಭಿಸಿದೆ
(ಮುಂದುವರೆಯುವುದು...)